2.eserini yayımlamanın mutluluğunu yaşayan genç yazar  Kübra Arı kitabının önsözünde şu ifadelere yer verdi; Hiçlik ne kadar boşluk içeriyorsa ölüm bir o kadar önem arz ediyordu. Herkes ölebilirdi ancak herkes hiçliği tatmadan ölümün kanatları altına sığınamazdı.Sessizliğime gömülmeden önce

Gülüşlerini kefen olarak üzerime geçiriyorum.Belki bir gün,Bir gün döktüğün yaşlarla toprağımı sularsın.Ama sevgilim sen hiç ağlama
Varsın toprağım kurak kalsın .